కీర వాణి 3

ఆకుల తిరిగే పురుగుల హొయలు చూచు వేళ
పసుపు రంగు పుప్పొడులా పూలు విరియు వేళ
ఎద పొంగెను గొంతు పలికె
నవ వసంతు హొరగు చూచి
చల్లని గాలుల వడికి మేను పులకరించె
పచ్చని పుప్పొడులు ఒడలంతా నిలిచె
పరిమళాల ఎద పొంగె
నవ వసంతు నట చూచి
చిన్ని చిన్ని పిందెలతో రసాలములు చెలగె
ఆనందము ఎద నిండగ కోయి గొంతు మార్చె
వగరు వాసనలవె తోచె
కౌమారత పులకరించె
కమ్మని నీలాల తోడి రసాలు కాటు వేసి
రుచులన్నీ చూచినాను ఎద పొంగగ అఱచినాను
రోహిణి తనె వచ్చెనని
మఱచినాను ఎదలోన
వాడి గ్రీష్ముల తాకిడి, ఆర్చినాను సోలినాను
ఎద నిండుగ నిలిచిన మిత్రులకై చూచినాను
ఏడీ ఆ వసంతుడు? ఏదీ మిత్రము కోయిల?
ఎక్కడ త్రాగను నీరు? ఎటు పోదును నేడు నేను?
గొంతెండగ అఱచినాను.
దప్పికతో నిలిచినాను. 

కీర వాణి 2

వింటావా  ఓ చెలియా! నా కథ
విని ఏమంటావు బదులు నా సమస్యకు?
చిన్న నాడు చిరు గాలుల ఇసుక తిన్నెలను నాడుచు
హాయిగా తీయగా అలా గడిపివేశాను.
చిరు కాల్వల అలలలో సొగసుల సాయం సంధ్యను
హాయిగా కలలలో అలా దాచుకున్నాను.
చిరు గాలులు పోయె నేడు సుడి గాలుల నిలిచినాను
రెక్కలవియ ఎగిరినాను, గమ్యమేది కాన రాదు.

సంధ్యారుణ కాంతుల సొగసు నేడు చూడ లేను

చీకటిలో కనలుతూ నా లోనే కుములుతూ,

                         వింటావా?

కమ్మని మామిళ్ళను కాటు వేసి తినినాను
కమ్మని ఆ రుచుల నాదు స్మృతుల దాచుకున్నాను
చేదునైన తీపిగాను జీవితమున తలచి నేను
ఇలా ఇలా నేడు నేను గడపి వేయుచున్నాను
                                విన్నావా?

కీర వాణి 1

ప్రభూ! ...ప్రభూ!
మనసు లోన ఉన్న మాట వినను నీకు కాలమేది?
పలకరించినను నేను పలక వేల స్వామీ!
              బదులు పలకవేల స్వామీ!
ఘడియ ఘడియ జరిగి పోవు కాల గతిని చూస్తావు
ఎడద ఎడద సోకు భక్తి పిలుపులను వినవు.
పైకి రేగు అలల సంద్రమందు నీవు ఉంటావు.
అలల లోన అలమటించు అభాగ్యులను గమనించవు 
మంచి మంచి మావిళ్ళను విరగ పూయమంటావు
నీరు లేక అల్మటించు నిర్భాగ్యుల గమనించవు.
ఓ ప్రభూ! ఓ ప్రభూ!  వినవా?
నాలో రగిలే వ్యథ.
విని నన్ను పలకరించవా?

పలకరించి బాథ తీర్చవా?

కృష్ణ బిలము

నేనొక కృష్ణ బిలాన్ని 

అనంత నిశాంత వ్యోమ వీధుల్లో కాళ రాత్రిని 

అఖండ కాంతి పుంజాలనే హరించే అమావాస్య చంద్రుడిని 

గగన వీధులలోన నా కెదురు లేదు 

హరియించు  ద్రవ్య రాశిని కాక తీక్ష్ణ 

కాంతి పుంజంబుల కనికరము లేక .

నా నుండి కాంతి రేఖలు దాటి పోలేవు.

ఒక నాడు విశ్వంబు ఉద్భవించే వేళ

గగనంబులో వాయు సంద్రంబు నాడు 

అతి గురుత్వాకర్షణ శక్తి కలిసి,

తారలు గా దివి వేలిసినారము నాడు 

నా లోని ఉదజని హీలియమ్ముగా మార

అత్యంత కాంతితో మెరిసితిమి తారలుగ

హీలియమ్మన్తయు కర్బనమ్ముగా  మార 

మధ్య  వయస్సుకు అడుగిడినాము

ఉన్న శక్తంతయు ఉడిగి పోయే వేళ 

మాలోని అణువణువు మథనమ్ము చేసి 

ప్రోటాన్ ఎలేక్త్రాన్స్ నూట్రాన్లుగా మారి

సమ విద్యుత్తుతో సమ విద్వత్తుతో 

న్యూట్రాన్ నక్షత్రముగా మారినాము 

మాలోని కొందరు వణుకు వృద్ధులుగా 

పల్సార్లుగా మారి పల్కరించేరు.

ఎక్స్ రే విద్యుదయస్కాంత తరంగములు
మా లోని శక్తిని మరి మరి పీల్చ 
వృద్ధాప్య దశ దాటి కృష్ణ బిలాలుగ
మారి మీకీ కథ వినిపించినాము

భావుకుడి భ్రమ

ఫెళార్భటులతొ నల విద్యుద్వల్లితో
సాగేనదే ధవళ మేఘం,ప్రాకేనదే అంధకారం.

ముంచెత్తి పోయంగ జలధారలా
ముదముతో పులకించె భూదెవతా,
కాలువలు పారేను, ఏరులై పొంగేను,
గలగలా ధ్వనులతో పుడమి ఉప్పొంగగా||

తెలె తెల్ల వారేను, మబ్బు తెర విడచేను,
ఆకులలో నిలిచిన ఆ నీటి ముత్యాలు,
కిరణాలతో చేరి రంగులే చిమ్మేను.||

భువినుండి దివికి పోయాము మనము,
ఎదలోని భావాలు రాగాలుగా మారి
భావుకుల మదిలోన పదిలముగ నిలిచేను.

కలువ నిరీక్షణ

ఎంత కాలమని వేచేను? ఎంత వఱకెదురు చూచేను?
పసి తనంపు ఆశలతో,సౌగంధపు బాసలతో.

వయసు నాది ముప్పది ఘడియలు వలపు తలపులింకి పోవు,
పెను తుపాను వచ్చినచో,పసితనము అశించి పోవు.
కలత లేని కొలను ఇల్లు కలక బారి ఛిద్రమాయె
ఎదురు చూచి,ఎదురు చూచి, ఎదను ఆశ సమసి పోయె.

రవి కిరణ సహస్రము నా అణువణువును కాల్చి వైచె,
ఏడి, ఏడి, ఏడి ఱేడు? కాన రాడు, కాన రాడు.
మబ్బు పొరలు విచ్చుకొని ఎద కలతను తీర్చి పోడు.

లక్ష్య ము

                      ఇది పూర్తిగా తెలుగు బ్లాగు. తీయని తెలుగులో ఆసక్తి యున్న వారితో అభిప్రాయములను పంచుకొనుట దీని యుద్దేశ్యము. అంతే గాక కవితలు, కథలు ఇందు లో యుంచ బడును.