నేనొక కృష్ణ బిలాన్ని
అనంత నిశాంత వ్యోమ వీధుల్లో కాళ రాత్రిని
అఖండ కాంతి పుంజాలనే హరించే అమావాస్య చంద్రుడిని
గగన వీధులలోన నా కెదురు లేదు
హరియించు ద్రవ్య రాశిని కాక తీక్ష్ణ
కాంతి పుంజంబుల కనికరము లేక .
నా నుండి కాంతి రేఖలు దాటి పోలేవు.
ఒక నాడు విశ్వంబు ఉద్భవించే వేళ
గగనంబులో వాయు సంద్రంబు నాడు
అతి గురుత్వాకర్షణ శక్తి కలిసి,
తారలు గా దివి వేలిసినారము నాడు
నా లోని ఉదజని హీలియమ్ముగా మార
అత్యంత కాంతితో మెరిసితిమి తారలుగ
హీలియమ్మన్తయు కర్బనమ్ముగా మార
మధ్య వయస్సుకు అడుగిడినాము
ఉన్న శక్తంతయు ఉడిగి పోయే వేళ
మాలోని అణువణువు మథనమ్ము చేసి
ప్రోటాన్ ఎలేక్త్రాన్స్ నూట్రాన్లుగా మారి
సమ విద్యుత్తుతో సమ విద్వత్తుతో
న్యూట్రాన్ నక్షత్రముగా మారినాము
మాలోని కొందరు వణుకు వృద్ధులుగా
పల్సార్లుగా మారి పల్కరించేరు.
ఎక్స్ రే విద్యుదయస్కాంత తరంగములు
మా లోని శక్తిని మరి మరి పీల్చ
వృద్ధాప్య దశ దాటి కృష్ణ బిలాలుగ
మారి మీకీ కథ వినిపించినాము
No comments:
Post a Comment