విముక్తి ( అహల్య4 )

                             

               శ్రీ రాముడు:  గురు వర్యా!

             విశ్వామిత్రుడు: శ్రీ రామా!

                  శ్రి రాముడు: నవ వసంత సుమ రుచులా,

                                 ననల తోడి పూవనులా,

                                 దరినున్న ఈ కుటీరము

                                 ఎవ్వరిదో? ఎవరిదో?

                                 ఏ మహర్షి దీక్ష ఫలము,

                                 ఏ సతిదీ కృషి ధనమ్ము?

                                 మనల వేగ రమ్మని,

                                 పిలుచునట్లు తోచేను.

                                 మరి మరి మము పిలిచేను.

                    లక్ష్మణుడు: నిజమే అన్నయ్యా!

                                      ఏదో చల్లని పిలుపు,

                                      పిలుచునట్లు అనిపించును.

                                      రా రమ్మని మనలను,

                                     పిలుచునట్లు అనిపించును.

                                      గుండెలలో నిండి యున్న

                                     ఆవేదన ఎద తోచును.

                 విశ్వా : (తనలో)

                              గుండెలలో వేదనలను

                              గుర్తించే స్వాములు

                              పిలుపులకే తనువు మఱచి

                              పులకించే వారలు,

                                    ' రామా! ' యని ఒక్క సారి

                              పిలిచిన చాలును కద ఇల

                              కరుణా దృక్కుల నెల్లెడ

                              పరికించి పలకరించు.

                              ఘన గౌతము సతి అహల్య

                             తన కొ!రకై వేల యేండ్ల

                              పర్యంతము వేచి చూచె

                              పల్కరించి మురిసి పోవు

                              శుభ మంగళ ఘడియలను

                              అనుభవించు స్థితి నాది.                                        

                                                

                                   (పైకి)

                               రామా! ఇది గౌతమ ఋషి

                              నివసించిన పుణ్య భూమి.

                              స్వయభువుడి ప్రియ సూతి,

                              స్వయముగ పెంచిన దీ వని.

                              అడుగిడి ఈ పుణ్య భూమి

                             అనుగ్రహించుమా సతిని.                          .                    

                            

                                (అందరూ)

                             రాముడి పద స్పర్శ తోడి,

                            శిలా రూపు దాల్చిన సతి

                            వెలికి వచ్చి శ్రీ రాముడి,

                            పదముల తాకెను మరి మరి.

                            ఈ శుభ క్షణముల కొఱకై,

                           వేచిన గౌతమ మహర్షి,

                           ఆ క్షణమున, అచ్చటకు,

                           అరుగు దెంచె వెను వెంటనె.

                           ఋషి దంపతుల ఆతిథ్యము

                           అందుకొనీ శ్రీ రాముడు,

                           తమ్ముడు, విశ్వామిత్రుడి తోటి,

                           ప్రవేశించె మిథిలా పురి.

                           గౌతముడికి అహల్య చేర్చి,

                           సీతను చేరగ రాముడు.

(ఈ అహల్యను నాట్య రూపకముగా ప్రదర్శించ దలచిన వారికి దీనిని వాడుకొనుటకు పూర్తి స్వాతంత్ర్యము కలదు. నాకు తెలిపినచో సంతోషకరము)

Email ID:         k.subbaramayya@gmail.com