నిజము

          

పయనించే ఓ బాట సారీ,

వెలుగెక్కడ చూపగ రావోయీ,

ప్రకృతి వెలుగు, ప్రజలకు వెలుగు,

మానవు జీవితమంతకు వెలుగు,

నేడూ, నాడూ, నిస్సంశయముగ,

రశ్మిమంతుడే నిజమగు వెలుగు,

సప్తకరుండగు సూర్యుడు వచ్చెను,

మిత్రు కరంబుల పద్మము విచ్చెను,

ప్రకృతి చర్యలు ప్రారంభవ మవ

ఈప్సితార్థమున కచ్చెరువందితి.

నల్లని మేఘము దినకరు కమ్మె,

వెలవెల్లగ పోయెను భాస్కరుడు,

ప్రకృతి యందలి ప్రాణుల చర్యలు,

స్తబ్దంబాయెను వెను వెంట

సూర్యుడి మించిన నిజమగు వెలుగు,

నిశ్శంశయముగ నీవే,

సుషుప్తిని చేరిన ఆత్మయే నిను

కలవర పెట్టెను ఈ నాడు

నీదు హృదయము ఒక పద్మము,

విచ్చిన కమలము లోనికి సొచ్చిన

సద్గుణ భ్రమరమ్మే వెలుగు,

నీలో మంచిని నిలుపుకొన్నచో,

జగతికి నీవే ఒక వెలుగు.

(దీనిని 1969 లో వ్రాసినాను)